- orzecznik
- orzecznik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a, jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'część imienna orzeczenia złożonego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Orzecznik rzeczownikowy, przymiotnikowy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
orzecznik
Look at other dictionaries:
orzecznik — m III, D. a, N. orzecznikkiem; lm M. i jęz. «część orzeczenia złożonego wyrażana za pomocą imienia» ∆ Orzecznik rzeczownikowy «orzecznik wyrażany za pomocą rzeczowników i zaimków rzeczownikowych, występujący zwykle w narzędniku, rzadziej w… … Słownik języka polskiego
przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… … Słownik języka polskiego
przymiotny — rzad. → przymiotnikowy (tylko w terminach) ∆ jęz. Orzecznik przymiotny «orzecznik przymiotnikowy» ∆ Przydawka przymiotna «przydawka przymiotnikowa» … Słownik języka polskiego
Клеменсевич, Зенон — польск. Zenon Klemensiewicz … Википедия
kontent — kontentnci przestarz. (używane wyłącznie jako orzecznik) «zadowolony, uszczęśliwiony, rad z czegoś; wesół» Był kontent z siebie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
narzędnik — m III, D. a, N. narzędnikkiem; lm M. i «szósty przypadek w deklinacji polskiej odpowiadający na pytania kim? czym?, pełniący funkcję dopełnienia bliższego lub dalszego, występujący także jako orzecznik lub okolicznik; forma wyrazowa tego… … Słownik języka polskiego
orzecznikowy — przym. od orzecznik Funkcja orzecznikowa przymiotnika … Słownik języka polskiego
posiłkowy — posiłkowywi «służący jako pomoc, wspomagający coś; pomocniczy, dodatkowy» Oddziały posiłkowe. Flota posiłkowa. ∆ jęz. Czasowniki (słowa) posiłkowe «czasowniki nie pełniące samodzielnej funkcji w zdaniu» a) «czasownik być pełniący funkcję łącznika … Słownik języka polskiego
predykat — m IV, D. u, Ms. predykatacie; lm M. y 1. filoz. «w logice tradycyjnej: część zdania (sądu), w której się coś orzeka o podmiocie; w logice współczesnej: wyrażenie opisujące jakąś właściwość lub relację» 2. jęz. «orzeczenie w zdaniu wyrażone za… … Słownik języka polskiego
rzeczownikowy — «odnoszący się do rzeczownika, właściwy rzeczownikowi» Odmiana rzeczownikowa. Przydawka rzeczownikowa. Formy rzeczownikowe przymiotnika. Orzecznik rzeczownikowy … Słownik języka polskiego
